ورشتپن در گرندپری قطر پیروز شد و نبرد قهرمانی به ابوظبی کشیده شد؛ پیاستری دوم شد و نوریس تنها در جایگاه چهارم قرار گرفت.

پس از پیروزی راننده ردبول در گرندپری قطر ، فاصله مکس ورشتپن و لاندو نوریس در نبرد قهرمانی تنها به ۱۲ امتیاز کاهش یافت

مکس ورشتپن در گرندپری قطر یک پیروزی حیاتی را در مقابل اسکار پیاستری به دست آورد، در حالی که لاندو نوریس، رهبر قهرمانی، تنها توانست چهارم شود و به این ترتیب نبرد قهرمانی به دور پایانی کشیده خواهد شد.

​پیروزی غیرمنتظره ورشتپن، نتیجه استراتژی متفاوت تیم مکلارن بود که به دلیل ورود زودهنگام خودروی ایمنی (Safety Car) و محدودیت اجباری ۲۵ دوره‌ی استفاده متوالی از هر نوع لاستیک پیرلی رخ داد.

​راننده ردبول در شروع مسابقه، از جایگاه سوم روی گرید، در مسیر پیچ اول از نوریس سبقت گرفت و در دورهای ابتدایی پیاستری، که پول‌پوزیشن را در اختیار داشت، تعقیب کرد. اما برخورد نیکو هولکنبرگ و پیر گسلی در پیچ شماره ۱، چند دور بعد، کل جریان مسابقه را زیر و رو کرد.

​در حالی که همه رانندگان برای اولین توقف اجباری از دو توقف تعیین شده در مسابقه ۵۷ دوری به پیت رفتند، پیاستری و نوریس در پیست ماندند؛ اقدامی که در نهایت باعث شد آن‌ها در رده‌بندی نهایی پشت سر ورشتپن قرار بگیرند.

​پیاستری پس از توقف نهایی خود به راحتی به جایگاه دوم واقعی (Net-P2) بازگشت، زیرا در طول مسابقه سرعت بسیار خوبی از خود نشان داده بود، اما نوریس پس از پیت استاپ نتوانست کارلوس ساینز و کیمی آنتونلی که او را تعقیب می‌کردند، پشت سر بگذارد.

​نوریس، رهبر جدول قهرمانی رانندگان، در دور ماقبل آخر توانست از آنتونلی عبور کند (زیرا راننده مرسدس خطای کوچکی کرد و از مسیر خارج شد). با این نتیجه، فاصله ۲۲ امتیازی او پیش از این مسابقه، در حال حاضر به تنها ۱۲ امتیاز با ورشتپن کاهش یافته است و پیاستری نیز با ۱۶ امتیاز اختلاف، در آستانه مسابقه پایانی قرار دارد

حتماً، این جدول نتایج گرندپری قطر را به فارسی و با حفظ ساختار اصلی برای شما آماده کردم:
🇶🇦 نتایج گرندپری قطر ۲۰۲۵ (پیست بین‌المللی لوسیل)

ساینز دومین سکوی فصل خود را برای تیم ویلیامز به دست آورد؛ او در طول مرحله اول پیت استاپ از آنتونلی سبقت گرفت. آنتونلی نیز با کسب رتبه پنجم، اطمینان حاصل کرد که مرسدس در جدول قهرمانی سازندگان به جایگاه دوم نزدیک‌تر شود.

​پشت سر آنتونلی، ایساک هاجار از تیم ریسینگ بولز تا سه دور مانده به پایان مسابقه در مسیر کسب رتبه ششم قرار داشت، اما پنچری تایر جلو سمت چپ، او را عقب انداخت. این اتفاق باعث شد جورج راسل، راننده مرسدس که در دور اول سه موقعیت از دست داده بود، به رتبه ششم صعود کند.

​ده نفر برتر با فرناندو آلونسو (که در این مسابقه یک چرخش ۳۶۰ درجه کامل را تجربه کرد)، چارلز لکلر (فراری)، لیام لاوسون از ریسینگ بولز و یوکی سونودا (ردبول) تکمیل شدند.

​الکس آلبون (ویلیامز) در جایگاه یازدهم قرار گرفت و پس از او لوئیس همیلتون (فراری)، گابریل بورتولتو (کیک ساوبر) و فرانکو کولاپینتو (آلپین) قرار گرفتند.

​استبان اوکون به دلیل جریمه پنج ثانیه‌ای برای شروع نادرست، در جایگاه پانزدهم و بالاتر از گسلی ایستاد. لنس استرول (استون مارتین) و هاجار در نهایت هر دو انصراف (DNF) را ثبت کردند.

​اولی بیرمن پس از دریافت جریمه ۱۰ ثانیه‌ای توقف/حرکت به دلیل ناایمن بودن خودرو، از مسابقه کنار کشید، در حالی که مسابقه هولکنبرگ پس از برخورد با گسلی در شن و ماسه پایان یافت.

گزارش لحظه به لحظه (AS IT HAPPENED)

​با خاموش شدن چراغ‌های استارت، نوریس که در جایگاه دوم قرار داشت، ضعیف‌ترین شروع را در میان مدعیان قهرمانی تجربه کرد و این فرصت را به ورشتپن داد تا پیش از پیچ طولانی راست‌گرد شماره ۱ از او سبقت بگیرد و پشت سر پیاستری قرار گیرد؛ پیاستری هم به راحتی جایگاه خود در پول‌پوزیشن را حفظ کرد.

​راننده استرالیایی (پیاستری) در پایان دور اول، فاصله خود را از محدوده DRS فراتر برد و با تمرکز بر سرعت، شاهد بود که فاصله بین پیشتازان تقریباً بلافاصله شروع به افزایش کرد، زیرا تعقیب و دنبال کردن در پیچ‌های با سرعت بالا بسیار دشوار بود.

​در عقب‌تر، راسل پس از کمی خارج شدن از مسیر در پیچ شماره ۲، سه جایگاه را از دست داد؛ چرا که هم‌تیمی‌اش آنتونلی، ساینز و آلونسو همگی در پیچ‌های ابتدایی از راننده مرسدس جلو زدند.

​گسلی که در جایگاه نهم بود، نیز کمی از خط خارج شد و در اثر برخورد با جدول و شن، کف خودرویش آسیب دید. او تحت فشار هولکنبرگ قرار گرفت؛ هولکنبرگ همراه با همیلتون تنها رانندگانی بودند که مسابقه را با لاستیک نرم (Soft Tyre) پیرلی آغاز کردند.

​راننده آلمانی (هولکنبرگ) در دورهای ابتدایی از لکلر در پیچ ۱ سبقت گرفته بود و کمی بعد خط بیرونی را در مقابل گسلی امتحان کرد، اما راننده ساوبر در خروجی پیچ به همراه لاستیک عقب راست آویزان شده، در شن و ماسه متوقف شد.

جلوی سمت چپ خودروی آلپین با ساوبر برخورد کرده بود. ناظران مسابقه موضوع را بررسی کردند اما با توجه به اینکه گسلی توانست به مسابقه ادامه دهد، اقدام دیگری انجام ندادند.این حادثه باعث شد خودروی ایمنی وارد پیست شود. این اتفاق درست در آستانه زمانی رخ داد که به رانندگان اجازه می‌داد با یک پیت استاپ دیگر، ۵۰ دور باقیمانده را طی کنند؛ البته با توجه به محدودیت ۲۵ دوری اجباری پیرلی برای تمام مجموعه‌های لاستیک.نکته حیاتی این بود که دو خودروی مکلارن، یعنی پیاستری و نوریس، در پیست ماندند. این بدان معنا بود که ورشتپن در جایگاه سوم با مجموعه‌ای دیگر از لاستیک‌های مدیوم به پیست بازگشت، اما عملاً یک پیت استاپ کمتر نسبت به دو رقیب پیشتاز در پیش داشت.اوکون نیز در ابتدا در پیست باقی مانده بود، اما پس از دریافت پنج ثانیه جریمه برای شروع نادرست، دیرتر از اکثر رقبا وارد پیت‌لین شد و در انتهای جدول به مسابقه بازگشت.رقابت در دور ۱۱ از سر گرفته شد. پیاستری، نوریس و ورشتپن به ترتیب در صدر بودند. ساینز در پیت‌استاپ توانست از آنتونلی سبقت بگیرد، و آلونسو، هاجار، راسل، لکلر و بیرمن ۱۰ نفر برتر را تکمیل کردند.مکلارن‌ها شروع به زدن دورهایی کردند که بیش از یک ثانیه سریع‌تر از بقیه میدان بود؛ بقیه‌ای که همگی مجبور بودند در دور ۳۲ برای اتمام مسابقه با استراتژی دو پیت استاپ توقف کنند.

به نوبه خود، مکلارن‌ها باید حداکثر تا دور ۲۵ توقف می‌کردند. پیاستری در دور ۲۴ با ۴ ثانیه اختلاف نسبت به نوریس به پیت رفت و نکته حیاتی اینکه در یک فضای هوایی پاک به مسابقه بازگشت، زیرا جلوی گروه بزرگی قرار گرفت که آلونسو در رتبه ششم پیشاپیش آن‌ها بود.

​نوریس در دور بعد حتی نزدیک‌تر به آلونسو به مسابقه بازگشت، اما یک پیت استاپ ۲.۲ ثانیه‌ای حیاتی بود، زیرا اکنون ورشتپن، ساینز، آنتونلی، پیاستری و نوریس پیشتاز بودند.

​پیاستری به سرعت به پشت سر آنتونلی رسید و بلافاصله در شروع دور ۳۰، از داخل پیچ ۱ سبقت گرفت، اما نوریس دو دور بعد نتوانست در همان نقطه از آنتونلی سبقت بگیرد.

​مکلارن‌ها دوباره خود را در صدر یافتند، زیرا اکثر رانندگان در دور ۳۲ پیت‌لین را به کانون فعالیت تبدیل کردند. ورشتپن با لاستیک هارد در جایگاه سوم به مسابقه بازگشت، اما تنها ۷.۶ ثانیه با پیاستری فاصله داشت.

​نوریس در پیچ ۱۴ که یک پیچ پرسرعت راست‌گرد است، کمی از مسیر خارج شد، با جدول (Kerb) برخورد کرد و نزدیک بود کنترلش را از دست بدهد. او از تیمش خواست تا از طریق رادیو وضعیت خودرو را بررسی کنند، زیرا کم‌کم داشت در دام ورشتپن می‌افتاد.

​پیاستری نیز در همان پیچ دچار مشکل کوچکی شد، در حالی که سعی می‌کرد فاصله‌اش را بیشتر کند. ورشتپن نیز با حدود ۸ ثانیه اختلاف، شروع به قرار گرفتن در هوای آلوده (Dirty Air) پشت سر نوریس کرد.

پیاستری در پایان دور ۴۲ برای یک دست لاستیک هارد جدید به پیت رفت و در جایگاه سوم به مسابقه بازگشت، اما اکنون ۱۷ ثانیه از ورشتپن عقب بود. ورشتپن نیز خود را به فاصله کمتر از یک ثانیه از نوریس رسانده بود، پیش از آنکه راننده بریتانیایی هم در دور ۴۴ برای لاستیک هارد به پیت برود.

​نوریس که پشت سر ساینز و آنتونلی به مسابقه بازگشته بود، به سرعت فاصله خود را با آن‌ها کم کرد، اما تا دور ماقبل آخر، که آنتونلی در خروجی پیچ ۱۰ دچار لحظه‌ای بیش‌فرمانی (Oversteer) شد، نتوانست برای سبقت‌گیری آماده شود؛ همین لحظه به نوریس اجازه داد از او جلو بیفتد.

​ورشتپن با کسب هفتمین پیروزی گرندپری فصل خود با اختلاف هشت ثانیه، اکنون تنها ۱۲ امتیاز با نوریس فاصله دارد و پیاستری نیز چهار امتیاز دیگر عقب‌تر از او قرار دارد، در حالی که همه برای مسابقه نهایی در ابوظبی آماده می‌شوند.

​ساینز دومین سکوی فصل خود را در مقابل نوریس به دست آورد، در حالی که آنتونلی با فاصله قابل توجهی بالاتر از راسل ایستاد؛ راسل از پنچری دیرهنگام هاجار سود برد تا در جایگاه ششم قرار گیرد.

​ده نفر برتر توسط آلونسو تکمیل شدند. او علیرغم یک چرخش ۳۶۰ درجه عظیم که باعث شد پشت هاجار و راسل بیفتد، مسابقه را به پایان رساند. همچنین لکلر، لاوسون و سونودا همگی موفق به کسب امتیاز شدند.

​بقیه رانندگان به ترتیب آلبون، همیلتون، بورتولتو، کولاپینتو، اوکون و گسلی بودند. استرول، هاجار، بیرمن و هولکنبرگ نیز به عنوان رانندگان بازنشسته (انصرافی) ثبت شدند